O, Sapientia, quae ex ore Altissimi prodiisti, attingens a fine usque ad finem, fortiter suaviterque disponens omnia: veni ad docendum nos viam prudentiae.
O, dobroczynna odwieczna Mądrości,
co świat oplatasz od krańca do krańca!
Przybądź i naucz nas dróg roztropności.
Ty wszystkim rządzisz z mocą i słodkością;
wyzwól nas słabych z ciemności kagańca!
O, dobroczynna odwieczna Mądrości.
Do uwięzionych w kazamatach złości,
w ciemnych bezdrożach, gdzie grzechu szarańcza
przybądź i naucz ich dróg roztropności.
Potrzebujemy dziś Twojej litości!
Pomyśl, Najwyższy o Ewy wygnańcach!
O, dobroczynna odwieczna Mądrości.
Wciąż tak spragnieni Twej żywej Miłości,
żarliwie chcemy serc naszych otwarcia.
Przybądź i naucz nas dróg roztropności.
Czas świat otworzyć na erę radości!
Jak obiecałeś, ześlij Pomazańca!
O, dobroczynna odwieczna Mądrości
przybądź i naucz nas dróg roztropności.
Komentarze